Kendi varliginin yükünü zayif omuzlarindan atip hafiflediginin resmidir "ÍnsaALLAH"...
Kendini kendinden öte tasiyan.. tasiran insanin kabugunu zorlayisidir "ÍnsaALLAH"....
"Ben buradayim ama burada kalmaya razi degilim..." diyebilenin meydan okuyusudur..
Ellerine kudret elinin sarildigini, gözlerine bin kutlu nazarin isik oldugunu, yüzünü cevirdigi her yönde tek ve bir teselli vechinin bekledigini ilan edisidir..
Kalbine yüklenmis daglari bir nefeste silip süpürmektir "ÍnsaALLAH".. Varligin koynuna tutunmus insani sonsuzlugun ufkuna doguran bir sizidir "ÍnsaALLAH"...
"ÍnsaALLAH", sebeplerin kör kuyusuna uzatilan isiltili bir kovadir. Agac köklerini ve topragi kucaklastiran "ÍnsaALLAH"`tir; topraga hayat bahsetmektir, tasa pinarlar dilemektir..
"ALLAH dilerse" tohum topraga katisir; toprak ve tohumun bos ellerine cicekler sunulur, kurak avuclarina hayat akitilir..
Nereye indiklerinden habersiz, rüzgâr nereye eserse oraya gitmeye hevesli yagmur taneleri, "ALLAH`in diledigince" boynu bükük topragi sevindirir, güllerin al yanagina gözyasi olur, sabahin ak gögsüne sebnem diye tutunur...
"ALLAH`in dilemesiyle" sert ve agir taslar, ince ve nazenin köklere yol olur; o latif güzellerin kalplerine dokunmasiyla yollarinda toprak olur...
"ÍnsaALLAH", Yusuf`u (as) kuyuya iten hainlerin tuzaklarinin itildigi kuyudur.. `O`nun dilemesidir ki Yusuf`u kuyudan cikardi, kuyuyu Yusuf yüzlülere sirdas eyledi.. "ÍnsaALLAH", Yusuf`u (as) ucuza satan bezirgânlari yok pahasina satan sirdir.. `O` öyle istedi ki, kölelik ve kulluk Yusuf`la nice krallarin erisemeyecegi seref ve itibar bilindi.. "ÍnsaALLAH", Íbrahim`i (as) atese savuran ates yüzlülerin kavruldugu atestir.. `O` öyle diledi ki Íbrahim`in teninde ates güle cevrildi, alevin yanagindan serinlik devsirildi.
Dudak ile tebessümü birbirine yapistiran sirdir "ÍnsaALLAH"...