Ruh HaLi : Hangi ülkedensiniz : Mesaj Sayısı : 1060 Teşekkür Sayısı : 1847 Kayıt tarihi : 01/11/08
Konu: bendeki seni seviyorum... Paz Şub. 08, 2009 6:24 am
Zor olan yaşamak mı? yaşamı anlamak mı? ben gözlerini değil bakışlarındaki manayı seviyorum
uzak olan yıldızlar mı yıldızlara baktığın an mı ben sözlerini değil sözlerinden anladıklarımı seviyorum
kutsal olan aşk mı aşkı paylaşmak mı ben sana hayran olmayı değil hayranlığımdan utanmayı seviyorum
güzel olan gözlerin mi gözlerinden gördüğüm sen mi ben seni değil bendeki seni seviyorum
hzn TecrubeLi ÜyE
Mesaj Sayısı : 330 Teşekkür Sayısı : 27 Kayıt tarihi : 17/11/08
Konu: Geri: bendeki seni seviyorum... Ptsi Şub. 09, 2009 4:28 am
Sevdim İşte Ötesi Yok
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp Geldin, oturdun yüreğime. Bir başka yerde olamazdın zaten, Sen benim en değerli yerimde Yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın. Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ilk kez bu kadar kolay kabullendi birini. Herhangi bir konuk değildin artık Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama, O yüreğin gerçek sahibiydin.. Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında Açelyaydın pembeliğinle, Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün Kırmızıydın bir ateş gibi ve maviydin de.. En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, Denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim. Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da. Kendime bile dar gelirken İçinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim. Seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni böylesine güldüren senin sevgindi Ve ben kaygısız içten gülüşün ne demek olduğunu, Nasıl güzel bir şey olduğunu anladım. Seninle güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir Zorluk yoktu. Koca bir kente, Koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için Önüme çıkan her şeyi eritirdim, yok ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm Ve o göle bir tek sen girebilirdin.. Sevdim ve hayrandım da, Her halin çekti beni, Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, Şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, Çocukluğunu, olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim, suskunluğunu da, Küçük oyunlarını, kaprislerini, Sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve doyumsuz sevdanı Uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman, Sığmadın cümlelere Ve hiçbir cümle seni Yeterince tarif edecek kadar Derin olmadı, Çünkü sen yaşam kaynağımdın.. Her gün yenilendim seninle, çoğaldım, büyüdüm, Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim, çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin. Daha ne diyebilirim ki, Sevdim işte, ötesi yok...