İntihar arzusu sinmiş yaprak kokularına. Biçarelerin çığlıklarındadır akşamlar. güL’ün kırmızılığı mahremdir BüLbüL’e. bir kelebek ömrü artık sevdalar. GamLı destandır beLkide hayat, Varlık denen yokLuğa inat. Her ıslak toprak çamur değildir, Her şekl-i adem insan değildir.Üşüyor merhamet zalimin konağında,ağuşlarındadır ezginlerin ab-ı hayat.her ıslak toprağı çamur sanma,her ilgiyi aŞk sanma.tüyler bitmeden yuvadan uçar kuşlar.zalimdir avcı satılıktır pazarlarda sevdalar.türküler ağlar mona rosa ya.sevdalanır kalpler serçe yüreğine Kara topraktır geri çevirmeyen ve ayırım yapmayan.çağrılılara sevdalıdır,gümrah ve doğurgan. saf ve merhamet yüklü ana yüreği var onda.gel diyince koşulsuz çıkagelir ve ansızın dikili verir karşında dost.Bir eli kılıç bir eli para bir elide çiçek kokar dostun.Hayat ise bir var bir yok.kubbenin buzlu hali gibi kaymadan yürünmeyen yoldur.yedi iklim yaşanır onda 14 asır.bir Leyla eder bir mecnun.çölün ta kendisidir vahalarla bizleri umutlandıran.bir fidayda şarkısıdır beklide uzaklardan duyulan,bir hasret bir umut diğer adı ölüm olan.yetim sevdaları ağlatan zalim bir haramidir.GüL Kokululardır,kafein beyinlilere galip gelen. fikirdir parlayı veren feylesofun aklında.ne gereklidir mantık ne gereksiz insana,taze bir ruh ve bitmeyen bir azimdir onu kurtaran.düşer ise ancak kalkar,en kavi kollar en büyuk imparatorluklar dahi kaldırmaz yoksa.susturamaz hiçbir güç bebeği,emzik kadar. Kendine kalan tek ve yalnız olmaya ayarlanan.yorgun ,sevdalı,en şerefli ,aşağılıkların en aşağılığı dahi olabilen şaşkın canlı İNSAN.Anlayanına bir gül yeten,anlamaynı ise bahçe yıkan.bir ibrahimi ruh taşıyan bir nemrud uşağı olabilen.Sevda yüklü dağları içinde taşıyan adı beşer olan İNSAN.Gülmek gibidir maliyeti sıfır ,değerine paha biçilemeyen.Topraktan gelip ona giden. Duraksız bir haykırıştır aŞk.ferhada dağ deldiren,Veysel karaniye çöl gezdiren ulaşılmazımız.sevip sevildiğinde tam olan,içine daldıkça var olan kutsalımız.AşK yasal bir mermidir her an namluda duran.Gün gebedir umuda ,kalp ise sevgiye.AşK beklide ilahi bir vizedir.sevgi mührü olmadan geçersiz olan.Karın en beyazıdır,şarkıların en fidaydasıdır aşk. Gidip gelmeyen ,yitirilince değeri anlaşılan beklide zamandır aŞk. Ey aşk hayat ne kadar zalim bir avcıysada bana sensiz yaşamayı öğretti. Sevdalar büyüttüm minicik yüreğimde Hoyrat destanlarda yaşattım seni Özlem diyarlarını gezdim biçare Yeşermek için yüreğinde. Muhtesim Turhan İşte Hayatımızın Özeti Koca sahnede bir oyun. Biraz trajik, çoğunlukla dramatik ve biraz komedi. Çocukluğunu bilememiş bir çocuk, ilaç yerine kullanılan ve bunun içinde deli gibi çalışarak yitirilmiş bir gençlik ve keşkeler..Onsuz olmaz tabiki, mantığın bittiği yer: Aşk. Yaşanmışlıkları az, yaşanmamışlıkları çok. Ve "Perde" diyeceğim birgün, replikler uçuşacak. Ama biliyorum, ya lale açmalıdır göğsümde yahut gül.. Muhtesim Turhan