Seninle sensizlik

acı veriyor artık,
seninleyken seni yaşamak.
yüreğimi kanatıyor,
birikmiliğimi avuçlarınla paylaşamamak.
ve her gün ağlamaya itiyor beni bu özlem.
korkuyorum yakacak bu ateş herşeyimi,
yenik düşeceğim acılara,
korkuyorum yanacak duygularım,
ve bir sürü şiir garip kalacak,
daha başlığı bile konmamış.
acı veriyor artık seninleyken seni aramak,
içimi kırıyor,
dudaklarından çıkanları çıplak duyamamak,
kara kedi gibi araya giriyor uzun telefon kabloları,
ama benim hayalim bu değildi ben bunu düşünmedin,
ben bunu benimseyemedim.
gün gelip kaybolmaktan korkuyorum,
bu nasıl bir sevda nasıl bir aşk,
nasıl bir özlem.
zor nefes alıyor yüreğim biri dokunsa ölücem.
sınırların en ucundayım,
allah  sabrımı zorluyor.
yürek benim yüreğim değil sanki,
ne desem dinlemiyor,
bir akşam oluşu kızıllığında özlüyorum seni,
bir bakış saflığında.
kanatlarım kırıldı uçamıyorum artık,
bir sarhoşluk bırakıyor bu özlem bende.
ben yine aynı odada aynı yerde,
bu dar akşam yine aynı acılarla kanıyorum,
canımın canı seni çok özlüyorum.