Bir ayağı içeride bir ayağı eşikte yaşamalı insan Vedayı gün gün yeşertmeli gözünde Pamuk ipliğiyle bağlıyız dünyaya Ha koptu ha kopacak kim bilir Bir ayağı burada bir ayağı orada yaşamalı insan
Gözlerini ne geçmişe ne de geleceğe dikmeli Oturup yaşadığı âna su dökmeli insan Yeşertmeli kalbinden başlayarak çevresini Bir gölge olsun için hem kendine hem insanlığa Gözlerini yaşadığı âna dikmeli insan
Aynalarla her zaman dost olmalı insan Hem dünyanın hem kendinin sırrına vakıf olmalı Geçmesini bilmeli aynaların sırlı yüzüne Defterini kirlerden arındırmasını bilmeli Son menziline ulaştırsın diye atına su vermeli insan
Yalnızlığı gül bahçesine çevirmeli insan Oturup kalbiyle komşu olmasını bilmeli Çağırmalı bahçesine dünyanın bütün kuşlarını Kalbini de katıp onların yanına Dünyadan bir kuş olup gitmesini bilmeli insan
Hazinelerini iyi kullanmalı insan Eşinden dostun daha ileri kelimeler edinmeli Onlarla ulaşmalı insanlarının kapısına Onlarla çıkmalı Yaratanının karşısına Kelimelerine sevaplar yüklemeli insan
Kapısını hep aralık tutmalı insan Doğan güne de güneşini örten ölüme de Elleri titrememeli ölüm yazarken mısralarına Dili sürçmemeli kendi ölümünden söz ederken Bir eli hayatta bir eli ölümde yaşamalı insan
Cuma Ekim 06, 2023 8:38 am tarafından 
