Gecenin siyahı çökerken üzerime aklın sınırlarını zorlayan bir çığlıkla avaz avaz susuyorum.. İçime çöreklenen ölümün sessizliğine inat göğsümün tam orta yerine gelip patlıyor çığlığım.. İmkansızlığın karşısında canhıraş bir çabayla tutunmaya çalışırken yaşamın takılı kaldığım kıyısına ellerimin boşluğu sarmasıyla sarsılıyor bedenim. Sanrılarımın bir oyunumusun yoksa imkansızlığın mı hayal dünyamın kapılarını zorluyor yine..bilmiyorum..
İçimdeki cesede dokunuyorum bir kez daha.. ellerimdeki kana bakıyorum boş gözlerle.. bir umut.. yok mu…
Kafamın içinde binlerce ses.. susturamıyorum..susmuyorlar.. - Bırak gitsin.. - yooo olmaz.. - bırakırsam ölürüm.. - giderse yiterim… - Devam et..boşver her şeye.. - Bak bu olur.. ama imkansızlık? ? O ne olacak ? Yanıt…Sessizlik..
buket_07 TecrubeLi ÜyE
Ruh HaLi : Hangi ülkedensiniz : Mesaj Sayısı : 127 Yaş : 35 Nerden : antalya Teşekkür Sayısı : 178 Kayıt tarihi : 11/12/09