öğrendim,

hayatta herkesden,herşeyden birşey öğrendim...
herkesin bir hayat felsefesi vardır!...
ben hep buna inanırım...
ve her ademoglundan,her hayvanatdan...
kısacasın yaradılmış tüm varlıklardan ögrenilecek birşeyler olduguna,
küçücük bir cocukdan,
kocamış bir adamdan,kadından,
karıncadan,
tabiat olayından,
öyle ya ögrenmek sonsuz,insan aciz..
ögrenirken yitirir mi insan?
hayır sanmıyorum...
yitirmekde bir kazanç degilmidir?
peki neyi ?tecrübeyi....!
her zaman iyiyi ögrenemem ya,bazen de kötüyü...
ögreniyorum işte......
herkesden,herşeyden,
her varlıkdan birşeyler ögreniyorum,
anneden şefkati,babadan emegi,
çoçukdan evet küçücük bir çocukdan katıksız sevmeyi,
kitapdan ve hocadan ilmi ve bilmi,
kocamış bir insandan ihtiyarlıgı...,
cannn dosttan muhabbeti,
mecnunlardan deliligi,
leylalardan aşkın mahremiyetini,
beyazdan aydınlıgı,ortaya çıkarmayı,
siyahdan örtmeyi,
denizden çoşmayı,
toprakdan saygıyı,
karıncadan o sonsuz azmi...!,
daha neler neler ögrendim..
ve daha neler ögrenecegim,
hepsinin tahlilinde sen varsın...
yalnızca sen,
herşeyde senin nakşın var...
ne güzel işlemişsin

YA RABB
(alıntı)

selam leylan guzeldı yazın tşk

Aleykum Selam sis tşk ederim. :)

Öğrenmenin yaşı yoktur, her an, çevremizden bir şeyler öğreniyoruz. Emeğine sağlık canımcığım.Çok güzel bir paylaşım olmuş...

son nefese kadar öğrenmeye devammm canımcım :)

emeğine sağlık .hayat bir öğrenme sürecidir.öğrenelim öğretelim paylaşalım.emeğine sağlık.