Sedef çiçeği

Büyük bir mahkeme salonundayız, geniş ve uzun
Seksen yaşlarında bir çift var, yüzlerinde hüzün

Halleri içler acısı, perişan, ağlamaklı ve suskun
Birbirlerinin yüzüne bakmıyorlar, hepten küskün

Ninenin ağlamaktan gözleri çukurlaşmış
Dedeyi hiç sorma, yaşlılıktan tutuklaşmış

Hayattan bıkkınlık var yüz ifadelerinde
Hiç siyah kıl kalmamış sakalın tellerinde

Düşünceli bakışlarla hep duvarları süzüyorlar
Bu yaşta mahkemeye düşmelerine üzülüyorlar

…

Hakim karşısındaydılar sonunda, bastona dayanık
İkisi de uykusuzdu aslında, görünseler de uyanık

Hakim tok sesiyle sordu teyzenin yüzüne bakarak
Nerden çıktı nineciğim şimdi bu yaşta boşanmak

Başörtüsünü yukarıya kaldırıp ağzını örttü önce
Derin bir nefes alıp anlatmaya başladı sessizce

Bu herif yetti gayrı dedi, bezdirdi beni hayattan
Mecbur kaldım ayrılmaya bu kocamış bayattan

Sessizlik oldu bir anda, sustu daktilo bile
Gazete muhabirleri bastı deklanşöre habire

Nasıl bir manşet atacaklardı gazetelerde acaba yarın
Beraber geçirdikleri 50 seneden sonra bu iki eski yarin

Kadın ağlamaklı devam etti, çok diyeceğim
Benim bir sedef çiçeğim vardı çok sevdiğim

Elli yıl önceydi hakim bey, o zamanlar küçüktüm
Onu bana verdiği çiçeklerin bir dalından büyüttüm

Çocuğumuz olmadı hayatta, o çiçeği yavru bildim
Çiçek solmaya başladı, ben de beraber eridim bittim

Bir adak adadım, iyi gelirmiş çiçeğe diye
Her gece bir tas su verecektim ona biteviye

Elli yıl geçti aradan, bir gece kalkıp sulamadı
Bir iyilik yapıp bana deliksiz uyku sunamadı

Geçen gece takatim kesilmiş, uyuyakalmışım
Verdiğim ömrüme yanarım, ne de aptalmışım

Onsuz daha iyiyim, mahvolan hayallerimi listeledim
Benim görevlerimden birini bir kere yapsın istedim

Zor tamamlandı sözler, gözyaşları süzüldü
Taş kalpli dinsizler bile dayanamadı üzüldü

Başörtüsüyle örttü yüzünü, gözyaşını gizledi
Kısa süren puslu sessizliği, hıçkırıklar izledi

...


Döndü hakim iki büklüm oturan yaşlı adama
Tek cümle söyledi: Bir diyeceğin var mı baba

Bastonuna dayanarak ayağa kalktı ihtiyar
Herkes suçlu dese de, aslında içi bahtiyar

Yüzünde suçlanmış olmanın verdiği utangaç bir ifade
Hakime dönerek anlatmaya başladı her şeyi tane tane

Bahçıvan olarak askerlik yaptım reisicumhur köşkünde
Bahçeyi güzel tutmayı düşündüm gecemde gündüzümde

Ayşe’mi de orada tanıdım, sedef çiçeklerini de
En güzel çiçeklerden buket yaptım her seferinde

Evlendik hemen sonra, askerlik bitimine
Boyun ağrısı oldu, götürdüm onu hekime

Uzun süre uyanmadan yatmasın, kötüleşir
Aksi halde boynundaki kireç çok sertleşir

Her gece uykusunu bölüp uyansın, gezinsin
Kıyıp zorlayamadım cancağızımı, ne bilsin

Baktım durum kötüye gidiyor, sözler kifayetsiz
O vakitlerde çiçek kurumaya başladı kaldı fersiz

Dedim, çiçeğimizi her gece sularsan kurumaz
Bir dilek tutarsan, Allah indinde reddolunmaz

Her gece bitanemi uyandırdım, çiçek sulayışını izledim
O çiçeğin yerine koydum kendimi, sanki ben filizledim

Yattıktan sonra her gece aksatmadan uyandım, istisnasız
Yavrusu yerine koyduğu saksının suyunu boşalttım sessiz

Sedef çiçeği gece sulanmayı hiç sevmez hakim bey
Sevdiğim için her gece iki kere uyanmak hiçbir şey

Dün gece de yaşlılık işte, uyanamadım
Canım hayat arkadaşımı kaldıramadım

Çiçek susuz kalabilirdi ama kadınımın boynu azardı
Suçlandım, ses çıkaramadım, her sözü sanki bir azardı

Salonda çıt yok, herkes inceden gözyaşı döküyor
Yaşlı nineyi hiç sormayın, her söz kalbini söküyor
(alıntı)

Çok güzel bir paylaşımdı Leylan'cığım. Okurken duygulanmamak imkansız. Allah herkese böyle evlilikler nasip etsin...

inşaallah dilerimki evlenecek olanların mutluluğu bir ömür sürsün.