Sen yokluğuna vuslat yazılansın

Sen yokluğuna vuslat yazılansın

Ayazda kalmış aydınlıklarıma,
can çekişirken nazenin umutlarıma,
tanıdık bir el uzanır, yine masumca
siyah örtüsünü örter, okşar, usulca
binbir hayal emzirirken, yarınlarıma.

Sen yokluğuna vuslat yazılansın
sen aşığa ve maşuğa bir vatansın
sen olmazsan, gündüzün rengi kaçar
mecnun olur, leyla gibi seni arar
sen damarlarımızda dolaşan kansın

Ey gece, sen değil misin gelen her gece
sunarken ölümü bize sessizce
söyle senin mi rengin daha siyah
yoksa ben miyim cürmümle simsiyah
iflah olmaz gözyaşımla yıkansa da gizlice

İki hecende koca bir yemin
kollarının arasında işte her zemin
sükunet yazılmış ezelden alnına
sürurum seninle, hüznüm seninle
büşrâ, müştâktı sana o en Emîn


İlyas Uçar -