Ana İnsan

Ana İnsan



Bugün arife. Benim aklımsa öksüz ve yetimlerde… Annesi ölmüş veya çoktan bir yavrusunu unutmuş, babasıysa kaçıp gitmiş o masum zavallı yavrucaklarda. Bir tas sıcak çorbaya hasret, yüzleri kirden pastan görülmeyecek vaziyette olan, baba güveninden yoksun tertemiz yürekli sokak çocuklarında.



Hayat herkese bizim kadar şans vermiyor iyi biri olabilmek için. Hatta insan olabilmek için. Belki de insan gibi yaşayabilmek için. Bizler… Fevkalade teknolojinin sefil gençliği, evde babamıza kumandayı vermemek için büyük gayretle çabalarken nice çocuklar değil kumandayı canını vermeye hazır bir gün yalnızca bir gün baba kokusunu buram buram içine çekebilmek için. Aynı gençlik annesine akşamki yemeğin menüsünü veredursun, bir sürü çocuk aç kalmaya razı anne şefkatinin sıcacıklığını hissedebilmek için. Yine şu şımarık gençlik, gününü hangi kıyafetle süslendireceğine karar veremez de bundan epey zaman muzdarip olur ya sokakların mert çocukları kış gününde giyebilecekleri yamalı bir paltoya razı.

Biz, gün gelir de ailemizin bi türlü gençliği anlayamadığından yakınıp dururuz ya… onlar dilsiz kulaksız tamamıyla hayattan uzak kalmış anlayışsız annelere razı.



Yeter ki bir anneleri olsun. Yeter ki başlarını okşayacak, şefkatli bir el olsun. Yeter ki işte benim gururum dercesine yürekli bakacak bir çift göz olsun. Yeter ki… yeter ki;
Yetimliğin zavallılığını unutturacak bir anne olsun.

Hava soğuk olsun. Ne cepte para ne ocakta sıcak bir aş olsun. Ne çatısı akmayan bir ev ne evin bahçesinde bir dut ağacı olsun. Ne kusursuzluk ne de bayram günü giyebilecekleri gıcır gıcır parlayan bir kundura olsun. Yeter ki o çorbasız, parasız, ağaçsız, kundurasız, çürük çatılı evin dimdik bir anası olsun.



Ana varsa ümitsizlik var mıdır?
Ümitsizliğe de bir nihayet olsun
Ana varsa acımasızlık var mıdır?
Gaddarlığa da bir nihayet olsun.
İşte anne varlığının en güzel tarafı;
Ana varsa karamsarlık var mıdır?
Şüphe ve vehimlere de bir nihayet olsun.
Para, pul, mal, mülk… Annesizliğe kefaret olsun.
Yeter ki kalplerde bir anne huzuru olsun.
Onun varlığı hayatın esirliğinde bir nebze hürriyet olsun.
Cici masal kitapları, şirin elbiseler, tatlı şekerler…
Bunların hepsi size hediyem olsun.

Yeter ki;
Annenin umut saçan gözleri, zambak kokan saçları, yardıma koşan elleri ve illa ve illa ki Allah’ın bahşettiği büyük sevgi sayesinde yavrusu için atan o pak yüreği, evladının hep yanı başında olsun.
Anne olan İNSAN olsun.



Annelik dünyadan cennete zevkli bir seyahat olsun.
Yüce peygamberimiz (sav), anne baba özlemi çeken her günahsıza aile olsun.
Rahmet… O her zaman için yetimin koruyucusuna Rabbimin armağanı olsun…

alıntı