Ehliyet almak yetmiyor

Memduh Taşlıcalı'nın haberi

Erkekler ağırlıklı olmak üzere (yüzde 83) 20 milyondan fazla insanın sürücü ehliyeti bulunuyor, üstelik sadece 6 şehirde (İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Adana ve Konya) bu rakamın 9 milyonu yaşıyor. Her yıl yollarda bir milyona yakın trafik kazası gerçekleşirken bu kazalarda 5 bine yakın can kaybı, 180 binden fazla yaralı ortaya çıkıyor. Evet rakamlar sıkıcı olabilir, konumuz da rakamları analiz etmek değil. Ancak bu veriler, işin boyutlarını daha net ortaya çıkarıyor.

Nüfusa oranla araç sayımız dünya ortalamalarının altında olmasına rağmen özellikle büyük şehirlerde trafik saç baş yolduracak düzeye ulaşmış vaziyette. Yani gelecekte otomobil sayısı konusunda dünya ortalamasını geçer, gelişmiş Avrupa ortalamalarına yaklaşırsak, bu araçları hangi yollarda kullanacağımız merak ve endişe konusu. Her araca iki sürücü düşmesi konusu ise yaşı 18'i bulan her Türk gencinin ehliyet alma hevesinin bir göstergesi olarak açıklanıyor; ki kesinlikle teşvik edilebilecek bir durum. Ne var ki ortaya çıkan kazalar sorunun sadece 'ehliyet'le çözülmeyeceğini gösteriyor. Çünkü Emniyet Genel Müdürlüğü'nün en yeni kayıtlarına göre kazalarda ortaya çıkan suç unsuru dağılımında sürücü kusuru yüzde 95'in üzerinde. Peki, kazaları azaltmak, maddi-manevi kayıpları en aza indirmek nasıl mümkün olacak?

Trafik her şeyden önce bir kültürden, yani uzun geçmişe dayalı bir birikimden faydalanıyor. Ancak gerek her türlü yol şartlarının iyileştirilmesi gerekse kontrollerinin artması ve cezaların uygulanabilir olması bu birikimi daha etkin kılıyor. Daha da önemlisi ise her sürücünün biraz daha sorumluluk sahibi olarak yola çıkması... Kendini, eşini, çocuğunu, anne-baba ya da kardeşini hayatta tutmak için harcadığı çabanın karşısında bulunan diğer sürücüler için de geçerli olduğunu unutmaması... Bilgiye dayalı sürüş tecrübesi ise bu süreçte bütün trafiğin daha akıcı ve keşmekeşten uzak olmasını sağlar. İleri sürüş ya da güvenli sürüş sürecin 'anahtar' kavramlarıdır. Yani, sorumluluk duyan, sağlıklı, bilgi sahibi, sürüş tecrübesi olan herkes aslında 'iyi sürücü'dür. Herkes trafikte sergilediği tavırları bir kenara not edip, kendine 'iyi sürücü' sertifikası alabilir!

***



Yol sadece sizin değil, herkesin!
Yolların demokratik ortamlardan biri olduğunu unutmaz, kimsenin hakkını gasp etmez.

İnsanların tipine, rengine, bindiği araca ve kendi aracına bakmaksızın hakkına riayet eder. 'Benim otomobilim güçlü, öncelik benim' yanlışına düşmez.

Yola çıkmadan bir dakikasını aracına ayırır, telaşla ve panikle çıkmaz, bir rota belirler.

Özellikle ışıklara ve yayaların yol hakkına önem verir, bütün gününü perişan etmez.

Yolda sık sık şerit değiştirip diğer sürücüleri zor durumda bırakmaz, yüz aracı riske sokup 'makas atsa' kazanacağı sürenin sadece bir dakika olacağını bilir.

Uzun yolda sollama yaparken, duygularıyla değil akıl ve mantığıyla hareket eder.

'Benim oğlum bu yaşta araç kullanıyor' diye gururlanarak 5-6 yaşındaki çocuğunu asla direksiyon başına oturtmaz.

Mecbur kalmadıkça korna çalıp dikkat dağıtmaz, gerekli uyarıyı farlarla yapar.

Otoyolda öndeki aracın arka camına kadar hızla yaklaşıp farlarıyla selektör yapmaz.

Evde, işyerinde, okulda yaşanan sorunları trafikte başkalarından çıkarmaya kalkmaz. Sinirli iken mümkünse araç kullanmaz.

Uykusuz, yorgun, alkollü olarak asla yola çıkmaz. Uzun yolda birkaç saatte bir küçük molalar vermekten gocunmaz.

Trafikte karşılaştığı kuralsız sürücülerle tartışıp kavga etmek yerine polis ya da jandarmaya bilgi vermeyi tercih eder.

Otoyolda başka bir aracı sıkıştırmaz.

Aracıyla gereksiz cesaret gösterilerine girmez.

Zaman-Pazar


Anahtar Kelimelertürkiye ehliyet sürücü otoyol araba