Arzu İpek-SIĞINDIM

Arzu İpek'in "Sığındım" adını verdiği ve "örtünme"nin incelikli anlamını açık ettiği resmi de bin yazı olarak okunmayı hak ediyor, değil mi?

Fotoğraf bölümünden arkadaşımın ilk heyecanı, ilk final sınavıdır.Soğuk bir kış mevsiminde gün doğmadan balıkçılarla denize açılır.Balıkçılar ağlarını hazırlar.
Beklenen an gelir;ağlar denize atılır..Güneş doğmak üzere nefis bir manzara...
Fakat arkadaşım ellerini farkeder,soğuktan parmakları donmuş deklanşore basamıyor.
Balıklar,güneş,deniz her şey hazır..Fakat parmaklar hazır değil.Parmaklarını ısıtmaya çalışırken çoktan ağlar çekiliyor,güneş doğuyor..Sanki bütün dekor kısacık bir zamanda kaldırılıyor.Arkadaşım o sabah bir kare fotoğraf bile çekemeden eve dönüyor..

Bizler de hayatın taşıdığı çoğu anlarını yakalamakta bu donmuş parmaklara benzeriz...İlk heyecandır her anımız..Yakalayamadığımız ellerimizin arasından kayıp giden ne çok zaman vardır. Hayatın sahneleridir aslında hayatın bize getirdikleri. Her sahne eşsizdir. Çaresiz kaldığımız vakitler vardır. Hayat, acıları kuşanır gelir, bazen mutluluktur, bazen aşk.Unuttum demez, sonra gelirim sen hazır değilsin hiç demez. Hayat hep hazırdır…Bizim olmadığımız kadar.
Sağanak bir yağmurdur hayat. Sığınacak yer ararız. Acılarla karşılaşırız. Alt üst oluruz, aşkla karşılaşırız alt üst oluruz. Mutlu oluruz; kalbimiz yerinden çıkıcak sanırız..Her halimiz taşırır bizi.
Ve sonra kırılgan halimizle en bilmeyen halimizle O şefkatin teselli pınarına ulaştırılır parmaklarımız.O yüreğimizin biricik sahibinde yatışır hazırlıksız zamanlarımız.Günün beş vakti O’nun yanına taşınırız en aciz halimizle.

ARZU İPEK