Ölüm Yürege Degende"Gel Gidelim Dosta Gönül"

Dokundu yine yüreklere ölümün büyüleyici tınısı. Bir kez daha yineledi
acılar, geceye doğru kayarken zaman. Ve teslim oldu secdedeki alınlar,
duaya açılmış yürekler. Aynı havayı soludu, aynı anı yaşadı ve birlikte
ıslandı birbiriyle buluşan gözler. Benzer günler, benzer renkler ve sesler
yankılandı durdu. Yürekler, orta yerinden vuruldu.

Hep başkalarının evinden uğurlanıyorken, bir gün sizin misafiriniz olur.
Ölüme dokunur, ölümü hissedersiniz. Latif bir esenlik dolaşır odaların
içinde ve kuşatır bedenleri. Bir nimet gibi geliverince tam vaktinde acısı
kaplasa da yüreği, iman edilir sadece. Ağıt olup kalır duvarların gölgesinde
birkaç buruk terennüm, bir tutam gözyaşı, onlarca hatıra& Yürürken
gece sükût tadında bir muhabbet, yüreklere işleyen bir sükûnet paylaşılır.
Muhabbetin adı ölüm olur ve hayat yeniden iman eder bu muhabbete.
Bir kez daha doğar ve batar güneş. Ay ve yıldızlar aydınlatır geceyi.

Hızla normalleşirken bir şeyler ve şehir kirlenirken... İyi ki hayatın sahibi
var, ölüm aramızda ve yürekleri tozdan, yeryüzünü kirden temizleyecek
rahmet günleri yakınımızda.


Yaşamak ve bunun farkında olmak ne güzel.

Ölümü görmek, ölüme dokunmak, ölümü hissetmek kadar..